Machinal

یک درام قدرتمند اکسپرسیونیستی از دهه 1920 در مورد وضعیت وابسته زنان در جامعه ای به طور فزاینده مکانیزه، بر اساس داستان واقعی روث اسنایدر.

سوفی تردول یک روزنامه نگار مبارز در آمریکا بین جنگ ها بود. از جمله مأموریت های او قتل پر شور اسنایدر بود که به همراه معشوقش، جاد گری، شوهرش را به قتل رسانده بودند و به صندلی برقی رفته بودند.

'این نمایشنامه ای است که در خشم نوشته شده است. در بیابان مرده جامعه مردانه - به نظر می رسد می پرسد - آیا برای زنان خاصی حداقل لازم نیست که به قتل متوسل شوند؟ - نیکلاس رایت

با مقدمه ای از جودیت ای. بارلو.

"گرفتن... تا زمانی که اوج شکسته اش به دست نمی آید" /I>

"به شدت تازه و تحریک کننده" Time Out New York

"[اثری از] زیبایی نادر و آزاردهنده" نیویورک بار

A powerful expressionist drama from the 1920s about the dependent status of women in an increasingly mechanised society, based on the true story of Ruth Snyder.

Sophie Treadwell was a campaigning journalist in America between the wars. Among her assignments was the sensational murder involving Snyder, who with her lover, Judd Gray, had murdered her husband and gone to the electric chair.

'This is a play written in anger. In the dead wasteland of male society – it seems to ask – isn't it necessary for certain women, at least, to resort to murder?' - Nicholas Wright

With an introduction by Judith E. Barlow.

'gripping... doesn't loosen its hold on the senses until its shattering climax' Independent

'stingingly fresh and provocative' Time Out New York

'[a work of] rare and disturbing beauty' New York Times