Foodways and Daily Life in Medieval Anatolia: A New Social History

حکومت بیزانسی بر آناتولی در قرن یازدهم به پایان رسید و مردم و حاکمان ترک آن برای ایجاد نهادهای اجتماعی و اقتصادی در سراسر منطقه باقی ماندند. جامعه نوظهور آناتولی شامل جمعیت بسیار ناهمگونی از مسیحیان و مسلمانان بود که باسوادان آنها اسناد قانونی را به زبان عربی، متون ادبی به زبان فارسی و برخی از اولین آثار مکتوب به زبان ترکی تهیه کردند. با این حال، چشم انداز فرهنگی که در نتیجه پدیدار شد، تا کنون توجه بسیار کمی را به خود جلب کرده است.

بررسی زندگی روزمره در آناتولی در طول قرن چهاردهم، راه‌های غذایی و زندگی روزمره در آناتولی قرون وسطی از مجموعه‌ای خلاقانه از منابع، از جمله هیجوگرافی‌ها، شواهد باستان‌شناسی، اشعار صوفیانه، و وقف استفاده می‌کند. اعمال، برای ارائه یک پرتره قابل دسترس از یک دوره به شدت مستند نشده است. مطالعه جامع نیکلاس ترپانیه که بر اساس روش‌های متعددی که غذا وارد تجربیات انسانی می‌شود، به آماده‌سازی وعده‌های غذایی در آناتولی و تعاملات اجتماعی مربوط به زمان غذا می‌پردازد - از شام خانوادگی یک روستایی گرفته تا یک ضیافت منظم - و همچنین فعالیت‌های تولیدی دهقانان و باغبان؛ مبادلات غذا در بازار بین مردم عادی، بازرگانان و حاکمان سیاسی؛ و چشم انداز مذهبی که حول باورها و اعمال مربوط به غذا آشکار شد. پر از جزئیات روشنگرانه در مورد موضوعات متنوعی مانند کشاورزی، کوچ نشینی، دامداری، پزشکی، مهمان نوازی و آیین های جشنواره، راه های غذایی و زندگی روزمره در آناتولی قرون وسطی درک جدیدی از جوامعی را ارائه می دهد که در یک مقطع کلیدی زندگی می کردند. تاریخ جهان.

Byzantine rule over Anatolia ended in the eleventh century, leaving the population and its Turkish rulers to build social and economic institutions throughout the region. The emerging Anatolian society comprised a highly heterogeneous population of Christians and Muslims whose literati produced legal documents in Arabic, literary texts in Persian, and some of the earliest written works in the Turkish language. Yet the cultural landscape that emerged as a result has received very little attention—until now.

Investigating daily life in Anatolia during the fourteenth century, Foodways and Daily Life in Medieval Anatolia draws on a creative array of sources, including hagiographies, archaeological evidence, Sufi poetry, and endowment deeds, to present an accessible portrait of a severely under-documented period. Grounded in the many ways food enters the human experience, Nicolas Trépanier's comprehensive study delves into the Anatolian preparation of meals and the social interactions that mealtime entails—from a villager's family supper to an elaborately arranged banquet—as well as the production activities of peasants and gardeners; the marketplace exchanges of food between commoners, merchants, and political rulers; and the religious landscape that unfolded around food-related beliefs and practices. Brimming with enlightening details on such diverse topics as agriculture, nomadism, pastoralism, medicine, hospitality, and festival rituals, Foodways and Daily Life in Medieval Anatolia presents a new understanding of communities that lived at a key juncture of world history.