Porcelain: A History from the Heart of Europe

\"این کتابی در مورد ظروف چینی است که ما منتظرش بودیم... یک دستاورد قابل توجه.\"-ادموند دی وال، نویسنده خرگوش با چشمان کهربا</ b>
تاریخ فرهنگی و اقتصادی گسترده چینی، از قرن هجدهم تا کنون

چینی در قرون وسطی چین اختراع شد - اما دستور مخفی آن برای اولین بار در اروپا تکثیر شد. توسط یک کیمیاگر در استخدام آگوستوس قوی، پادشاه ساکسون. با این حال، کارخانه معتبر Meissen در زاکسن نتوانست مواد تشکیل دهنده چینی را برای مدت طولانی مخفی نگه دارد، و تعداد زیادی از شاهزادگان روم مقدس به سرعت کارخانه‌های تجاری خود را تأسیس کردند که به زودی با کارآفرینان خصوصی رقابت می‌کردند که مشتاق کسب هنر نیستند، بلکه سود بودند. همانطور که استفاده از ظروف چینی افزایش یافت و قیمت آن به شدت کاهش یافت، بیشتر هویت خود را به عنوان زیورآلات اشرافی از دست داد، در عوض تعداد زیادی نقش های پیش پا افتاده و حتی از نظر فرهنگی مهم تر را ایفا کرد. در قرن نوزدهم و بیستم، غذاخوری بورژوازی ضروری شد و همچنین کارکردهای جدیدی در لوله های عایق، پوسته ها و دندان ها به دست آورد. شیمیدانان و دستفروشان، چینی داستان قابل توجه "طلای سفید" را از منشا آن به عنوان یک کالای لوکس شاهزاده تا سرنوشت آن در قرن بیستم فاجعه بار آلمان دنبال می کند. برای سیصد سال، شرکت های چینی آمدند و رفتند، اما خود صنعت، حداقل تا همین اواخر، دوام آورده است. پس از آگوستوس، ظروف چینی به یک کالای اصلی آلمانی تبدیل شد، که در غرور استانی، تولیدات صنعتی صنایع دستی، و حس خانوادگی خانه به وجود آمد. i>Porcelain تاریخچه جایگزین جذابی از هنر، تجارت، طعم و مصرف در اروپای مرکزی ارائه می دهد.

"This is the book on porcelain we have been waiting for. . . . A remarkable achievement."—Edmund de Waal, author of The Hare with Amber Eyes
A sweeping cultural and economic history of porcelain, from the eighteenth century to the present

Porcelain was invented in medieval China—but its secret recipe was first reproduced in Europe by an alchemist in the employ of the Saxon king Augustus the Strong. Saxony’s revered Meissen factory could not keep porcelain’s ingredients secret for long, however, and scores of Holy Roman princes quickly founded their own mercantile manufactories, soon to be rivaled by private entrepreneurs, eager to make not art but profits. As porcelain’s uses multiplied and its price plummeted, it lost much of its identity as aristocratic ornament, instead taking on a vast number of banal, yet even more culturally significant, roles. By the nineteenth and twentieth centuries, it became essential to bourgeois dining, and also acquired new functions in insulator tubes, shell casings, and teeth.

Weaving together the experiences of entrepreneurs and artisans, state bureaucrats and female consumers, chemists and peddlers, Porcelain traces the remarkable story of “white gold” from its origins as a princely luxury item to its fate in Germany’s cataclysmic twentieth century. For three hundred years, porcelain firms have come and gone, but the industry itself, at least until very recently, has endured. After Augustus, porcelain became a quintessentially German commodity, integral to provincial pride, artisanal industrial production, and a familial sense of home.

Telling the story of porcelain’s transformation from coveted luxury to household necessity and flea market staple, Porcelain offers a fascinating alternative history of art, business, taste, and consumption in Central Europe.