Child of the Fire: Mary Edmonia Lewis and the Problem of Art History’s Black and Indian Subject

کودک آتش اولین بررسی کتابی در مورد حرفه هنرمند قرن نوزدهم مری ادمونیا لوئیس است که بیشتر به خاطر مجسمه هایش با الهام از موضوعات تاریخی و کتاب مقدس شناخته شده است. در طول این مطالعه با مصور فراوان، کرستن پی بیوک به بررسی چگونگی درک لوئیس و آثارش و دستکاری معانی آنها توسط دیگران و خود مجسمه‌ساز می‌پردازد. او مخالف گفتمان هنری نژادپرستانه است که مجسمه‌های لوئیس را بازتابی از هویت او به‌عنوان یک زن آمریکایی آفریقایی‌تبار و بومیان آمریکایی که بیشتر عمرش را در خارج از کشور گذرانده است، می‌پندارد. در عوض، بیوک با تلاش برای آشکار ساختن مقاصد لوئیس از طریق تحلیل‌های حرفه‌ای و آثار هنری‌اش، مشارکت پرحاشیه اما فعال لوئیس در خلق یک هنر ملی متمایز «آمریکایی» را روشن می‌کند، هنری که مضامین بومی‌گرایی، احساسات، جنسیت و نژاد بر آن حاکم است. با این کار، او نشان می‌دهد که مجسمه‌ساز ایدئولوژی‌های غالب آمریکایی‌های در حال ناپدید شدن (این تصور که بومیان آمریکایی نژادی در حال مرگ هستند)، احساسات و زنانگی واقعی را پیچیده و تسهیل کرده است.

بیوک نهادها و افرادی را در نظر می‌گیرد که از لوئیس حمایت کردند. حرفه ای - از جمله کالج اوبرلین، طرفداران لغو ممنوعیت در بوستون، و مهاجران آمریکایی در ایتالیا - و او بررسی می کند که چگونه برنامه های آنها بر نحوه درک و توصیف هنرمند تأثیر گذاشته است. بیوک با تجزیه و تحلیل چهار مجسمه از محبوب‌ترین مجسمه‌های لوئیس، که هر کدام بین سال‌های 1866 و 1876 ساخته شده‌اند، تفاسیر هیوااتا را بر حسب تأثیر فرهنگی شعر حماسی هنری وادسورث لانگ‌فلو آواز هیوااتا مورد بحث قرار می‌دهد. برای همیشه آزادو هاجر در بیابان با توجه به فرضیات مورخان هنر مبنی بر اینکه آثار هنری خلق شده توسط هنرمندان آفریقایی آمریکایی لزوماً مضامین آمریکایی آفریقایی تبار را منعکس می کنند. و مرگ کلئوپاترا در رابطه با مشکلات گسترده تر هنر خواندن به عنوان بازتابی از هویت.

Child of the Fire is the first book-length examination of the career of the nineteenth-century artist Mary Edmonia Lewis, best known for her sculptures inspired by historical and biblical themes. Throughout this richly illustrated study, Kirsten Pai Buick investigates how Lewis and her work were perceived, and their meanings manipulated, by others and the sculptor herself. She argues against the racialist art discourse that has long cast Lewis’s sculptures as reflections of her identity as an African American and Native American woman who lived most of her life abroad. Instead, by seeking to reveal Lewis’s intentions through analyses of her career and artwork, Buick illuminates Lewis’s fraught but active participation in the creation of a distinct “American” national art, one dominated by themes of indigeneity, sentimentality, gender, and race. In so doing, she shows that the sculptor variously complicated and facilitated the dominant ideologies of the vanishing American (the notion that Native Americans were a dying race), sentimentality, and true womanhood.

Buick considers the institutions and people that supported Lewis’s career—including Oberlin College, abolitionists in Boston, and American expatriates in Italy—and she explores how their agendas affected the way they perceived and described the artist. Analyzing four of Lewis’s most popular sculptures, each created between 1866 and 1876, Buick discusses interpretations of Hiawatha in terms of the cultural impact of Henry Wadsworth Longfellow’s epic poem The Song of Hiawatha; Forever Free and Hagar in the Wilderness in light of art historians’ assumptions that artworks created by African American artists necessarily reflect African American themes; and The Death of Cleopatra in relation to broader problems of reading art as a reflection of identity.