Presumed Intimacy: Parasocial Interaction in Media, Society and Celebrity Culture

«صمیمیت مفروض» به رابطه‌ای اشاره دارد که به اعتماد، اطمینان، افشای فوری و تشخیص آسیب‌پذیری نیاز دارد. کریس روژک تأثیر روابط «صمیمیت مفروض» را بررسی می‌کند، جایی که مخاطبان هویت‌های قوی با دیگران با واسطه ایجاد می‌کنند، خواه افراد مشهور، شخصیت‌های سیاسی یا دوستان آنلاین باشند. با این استدلال که شیوه‌ای که رسانه‌ها می‌توانند این روابط را مدیریت کنند جنبه مهمی از ساختار قدرت آنها است، هسته اصلی کتاب تحقیقی در مورد همدستی رسانه‌ها در تشویق صمیمیت مفروض و پیامدهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ناشی از این امر است. . فراتر از این، بررسی می کند که چگونه صمیمیت به عنوان یک بالماسکه در بسیاری از محیط های اجتماعی اجرا می شود - فیلمنامه هایی که ما در محیط های اجتماعی دنبال می کنیم و سعی می کنند میانبری برای صمیمیت ایجاد کنند.

نگاهی قانع کننده به روابط میانجی در جامعه شبکه، صمیمیت فرضی کمکی کلیدی به تحلیل انتقادی جامعه، رسانه و فرهنگ خواهد بود.

‘Presumed intimacy’ refers to a relationship that requires instant trust, confidence, disclosure and the recognition of vulnerability. Chris Rojek investigates the impact of relationships of ‘presumed intimacy’, where audiences form strong identifications with mediated others, whether they be celebrities, political personae or online friends. Arguing that the way the media are able to manage these relationships is a significant aspect of their power structure, the core of the book is an investigation into the complicity of the media in encouraging presumed intimacy and the cultural, social and political consequences arising from this. Beyond this, it examines how intimacy is performed as a masquerade in many social settings – the scripts we follow in social settings that try to manufacture a shortcut to intimacy.

A compelling look into mediated relationships in the network society, Presumed Intimacy will be a key contribution to the critical analysis of society, media and culture.