Video Games Have Always Been Queer (Postmillennial Pop (16))

از پتانسیل عجیب و غریب بازی‌های ویدیویی استدلال می‌کند

در حالی که بحث‌های رایج در مورد عجیب و غریب بودن در بازی‌های ویدیویی اغلب بر روی بازی‌های معروف و اصلی که شخصیت‌های LGBTQ را در خود دارند، مانند Mass Effect یا عصر اژدها، بانی روبرگ مفهوم عجیب و غریب بودن در بازی‌ها را فراتر از یک موضوع بازنمایی می‌کند و به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه بازی‌های ویدیویی را می‌توان بازی، تفسیر و طراحی عجیب و غریب کرد، خواه شامل محتوای آشکارا LGBTQ باشد یا نه. بازی‌های ویدیویی همیشه عجیب بوده‌اند استدلال می‌کند که خود رسانه بازی‌های ویدیویی را می‌توان – و باید – به صورت عجیب و غریب خواند.

در اولین کتابی که به پل زدن مطالعات بازی و نظریه‌ی عجیب اختصاص دارد، روبرگ در برابر روایت رایج و تقلیل‌دهنده که بازی‌ها اکنون متنوع‌تر شده‌اند، مقاومت می‌کند. روبرگ با آشکار کردن آنچه خواندن D. A. Miller می‌تواند به پورتال بازی ویدیویی محبوب سال 2007 بیاورد، یا آنچه ایو سدویک به Pong ارائه می‌دهد، روش‌هایی را مدل‌سازی می‌کند که جهان‌های بازی به بازیکنان فرصتی برای کشف تجربه، تأثیرات و میل عجیب و غریب ارائه می‌کنند. در حالی که بازیکنان تلاش می‌کنند در Octodad پاس بدهند یا لذت شکست را در Burnout: Revenge کشف کنند، روبرگ اظهار می‌دارد که حتی در یک فرهنگ بازی غالب که ثابت کرده است آشکارا با کسانی که متفاوت تصور می‌شوند دشمنی دارند، افراد عجیب و غریب همیشه در ویدیو تعلق داشته‌اند. بازی‌ها—زیرا بازی‌های ویدیویی در واقع همیشه عجیب و غریب بوده‌اند.

Argues for the queer potential of video games

While popular discussions about queerness in video games often focus on big-name, mainstream games that feature LGBTQ characters, like Mass Effect or Dragon Age, Bonnie Ruberg pushes the concept of queerness in games beyond a matter of representation, exploring how video games can be played, interpreted, and designed queerly, whether or not they include overtly LGBTQ content. Video Games Have Always Been Queer argues that the medium of video games itself can―and should―be read queerly.

In the first book dedicated to bridging game studies and queer theory, Ruberg resists the common, reductive narrative that games are only now becoming more diverse. Revealing what reading D. A. Miller can bring to the popular 2007 video game Portal, or what Eve Sedgwick offers Pong, Ruberg models the ways game worlds offer players the opportunity to explore queer experience, affect, and desire. As players attempt to 'pass' in Octodad or explore the pleasure of failure in Burnout: Revenge, Ruberg asserts that, even within a dominant gaming culture that has proved to be openly hostile to those perceived as different, queer people have always belonged in video games―because video games have, in fact, always been queer.