Jaikus inmortales

نسخه دو زبانه

جایکو چیست؟ از نظر شکل، شعر کوتاهی است که عموماً هفده هجایی دارد و به ترتیب در سه سطر پنج، هفت و پنج هجا تنظیم شده است. در مورد ماهیت، این توصیف بسیار مختصر از صحنه ای است، دیده شده یا تصور شده. بهترین تعریف همان تعریفی است که خود باشو ارائه کرده است: «جایکو همان چیزی است که در این مکان در این لحظه اتفاق می‌افتد. یا رمز و راز جهان، یا اهمیت و تعالی بودایی هر پدیده ی خاموش، هیچ چیز قطعی یا جزمی وجود ندارد.
هر یک از چهار شاعر بزرگ جایکو موضع متفاوتی در این مورد اتخاذ می کنند. برای باشو، جایکو قطعاً زهد ذن بود، برای بوسون، هنری که هدف آن زیبایی بود. برای عیسی، ریزش عاطفی از انسانی ترین و فرانسیسکن ترین مهربانی او نسبت به مردم، حیوانات و اشیا. برای شیکی، یکی از ستایشگران بوسون، یک فرم ادبی و نه چیزی بیشتر.
در این گلچین به ترتیب زمانی، آنتونیو کابزاس «جایکوهای جاودانه» را گردآوری کرده است، آنهایی که در طول سال‌ها توسط متخصصان و خوانندگان تأیید شده‌اند. و همچنین با اجماع نقد سنتی ژاپنی.

Edición bilingüe

¿Qué es un jaiku? En cuanto a la forma, es un poema breve, generalmente de diecisiete sílabas, dispuestas en tres versos de cinco, siete y cinco sílabas, respectivamente. En cuanto al fondo, se trata de una descripción brevísima de alguna escena, vista o imaginada. La mejor definición es la que dio el propio Basho: «Jaiku es simplemente lo que está sucediendo en este lugar, en este momento.»
Sobre si el fin del jaiku es la belleza, o el sentimiento, o el Zen, o una ascesis, o el misterio del universo, o la significación y trascendencia búdica de cualquier fenómeno mudo, no hay nada definido ni dogmático.
Cada uno de los cuatro grandes poetas del jaiku adopta sobre el particular una posición distinta. Para Basho, el jaiku era ciertamente ascesis a lo Zen. Para Buson, un arte cuyo fin era la belleza. Para Issa, una efusión emotiva de su humanísima y franciscana ternura hacia personas, animales y cosas. Para Shiki, admirador de Buson, una forma literaria y nada mas.
En esta antología, cronológicamente ordenada, Antonio Cabezas ha recopilado los «Jaikus inmortales», aquéllos que a lo largo de los años han sido avalados tanto por el reconocimiento de especialistas y lectores como por el consenso de la crítica tradicional japonesa.