دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Diario di clandestinità e altri scritti in tempo di guerra (1943-1945)
دانلود کتاب دفتر خاطرات پنهان و دیگر نوشته های دوران جنگ (1943-1945)
مشخصات کتاب
Diario di clandestinità e altri scritti in tempo di guerra (1943-1945)
ویرایش: نویسندگان: Antonio Barolini, S. Barolini (editor), T. Barolini (editor) سری: Il cammello battriano ISBN (شابک) : 8854518050, 9788854518056 ناشر: Neri Pozza سال نشر: 2019 تعداد صفحات: 0 زبان: Italian فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 16 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 52,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Diario di clandestinità e altri scritti in tempo di guerra (1943-1945) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دفتر خاطرات پنهان و دیگر نوشته های دوران جنگ (1943-1945) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب دفتر خاطرات پنهان و دیگر نوشته های دوران جنگ (1943-1945)
در 25 ژوئیه 1943، زمانی که رژیم موسولینی سقوط کرد، آنتونیو بارولینی یکی از چهره های برجسته در حلقه ضد فاشیست های ویچنزا بود. او پیش از این سه مجموعه شعر را در نسخه‌های Asino Volante و Pellicano منتشر کرده است که اولین ماجراهای سرمقاله دوستش Neri Pozza است و شهرت او به اندازه‌ای است که احترام و دوستی روشنفکرانی مانند آلدو کاپیتینی، بنیان‌گذار را برای او به ارمغان آورده است. از جنبش بدون خشونت در ایتالیا، کارلو لودوویکو راگیانتی، جورجیو باسانی. بنابراین، طبیعی است که وقتی «Vedetta fascista»، روزنامه محلی، به «Il Giornale di Vicenza» تبدیل شد، مانند بسیاری از ارگان های مطبوعاتی پیرامونی، آزادی بیان را کشف کرد، بارولینی برای هدایت آن فراخوانده شد. هدایت او چهل و پنج روز طول می کشد، روزهای دولت Badoglio. با جمهوری تازه متولد شده سالو که توسط نازی‌ها محافظت می‌شود، «Il Giornale di Vicenza» به «پوپولو ویسنتینو» تبدیل می‌شود و آنتونیو بارولینی، که در پایان محاکمه می‌شود، توسط دادگاه ویژه فاشیست به خاطر این مقالات به پانزده سال زندان محکوم می‌شود. روی برگه نوشته شده «آنها غرغر می کنند». صفحاتی که در اینجا جمع آوری شده و توسط دختران بارولینی ویرایش شده اند، دفتر خاطرات آن سال ها را تشکیل می دهند. یک دفتر خاطرات مخفیانه، زیرا برای فرار از دستگیری، بارولینی به ونیز پناه می برد، جایی که تا 29 آوریل 1945، روز آزادی سرنیسیما، جدا شده توسط پارتیزان ها در هشت خانه مختلف زندگی می کند. اینها صفحاتی هستند که حکایت از یک ماجراجویی مخفیانه \"دراماتیک و غنی از انسانیت\" دارند، همانطور که نری پوزا آن را تعریف کرده است، و با هم، همانطور که تئودولیندا بارولینی در مقدمه می نویسد، \"مراقبتی فلسفی و مذهبی است که به بررسی شیوه های \"قهرمانی و قهرمانی\" می پردازد. پارامترهای یک زندگی اخلاقی در زمان جنگ». سال‌ها پس از روایت وقایع، موضوعیت تضاد اخلاقی که به آنها دامن می‌زند شگفت‌آور است: درگیری مردی که خود را به عنوان یک صلح‌طلب در زمان جنگ می‌یابد و بی‌وقفه به دنبال راه درست برای مقابله با شر و بربریت است.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Il 25 luglio 1943, quando cade il regime mussoliniano, Antonio Barolini è una delle figure di rilievo nella cerchia degli antifascisti vicentini. Ha già pubblicato tre raccolte di poesie nelle edizioni dell'Asino Volante e del Pellicano, le prime avventure editoriali dell'amico Neri Pozza, e la sua notorietà è tale da avergli procurato la stima e l'amicizia di intellettuali quali Aldo Capitini, il fondatore del Movimento Nonviolento in Italia, Carlo Ludovico Ragghianti, Giorgio Bassani. Naturale, dunque, che quando la «Vedetta fascista», il quotidiano locale, diventa «Il Giornale di Vicenza», scoprendo, come numerosi organi di stampa periferici, la libertà d'espressione, Barolini venga chiamato a dirigerlo. La sua direzione dura quarantacinque giorni, i giorni del governo Badoglio. Con la neonata Repubblica di Salò, protetta dai nazisti, «Il Giornale di Vicenza» si trasforma nel «Popolo vicentino» e Antonio Barolini, finito sotto processo, viene condannato a quindici anni di reclusione dal Tribunale speciale fascista per gli articoli scritti sul foglio «badogliano». Le pagine qui raccolte e curate dalle figlie di Barolini, costituiscono il diario di quegli anni; un diario di clandestinità, poiché, per sfuggire alla cattura, Barolini si rifugia a Venezia, dove vive segregato dai partigiani in otto diverse case fino al 29 aprile 1945, giorno della liberazione della Serenissima. Sono pagine che narrano di un'avventura clandestina «drammatica e ricca d'umanità», come ebbe a definirla Neri Pozza, e che costituiscono, insieme, come scrive nell'introduzione Teodolinda Barolini, una «meditazione filosofica e religiosa che indaga le modalità dell'eroismo e i parametri di una vita morale in tempi di guerra». A distanza di tanti anni dagli eventi narrati, sorprende l'attualità del conflitto morale che le alimenta: il conflitto di un uomo che si scopre pacifista in tempo di guerra e cerca incessantemente la via giusta per opporsi al male e alla barbarie.
