Subterranean Cities: The World beneath Paris and London, 1800–1945

زمین زیرزمینی تصویر غالب زندگی مدرن از اواخر قرن هجدهم بوده است. مکان بحران، شیفتگی و حقیقت پنهان، زیرزمین فضایی است که در عین حال فوری تر و تهدیدکننده تر از دنیای معمولی بالاست. در شهرهای زیرزمینی، دیوید ال. پایک به بررسی بازنمایی فضای زیرزمینی در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم می‌پردازد، دوره‌ای که در طی آن فناوری و صنایع سنگین زندگی شهری را متحول کردند.

کلان شهرها. مدت‌هاست که دنیای زیرین اخلاقی از بی‌عدالتی و انحلال در نظر گرفته می‌شد. از آنجایی که سیستم‌های زهکشی پیچیده، راه‌آهن‌های زیرزمینی، تونل‌های شهری و طاق‌های ذخیره‌سازی منظر شهری مدرن جای حومه غارها و معادن را به عنوان مکان اصلی فضاهای زیرزمینی واقعی گرفتند، باستان و مدرن در فضایی اسطوره‌ای همگرا شدند که با این وجود ریشه در زندگی روزمره داشت. زندگی شهر معاصر نویسندگان و هنرمندانی از فلیکس نادار و چارلز بودلر گرفته تا چارلز دیکنز و آلیس ماینل، گوستاو دوره و ویکتور هوگو، جورج گیسینگ و امیل زولا، و ژول ورن و اچ. جی ولز تصاویری از جهان اموات شهری را در تصاویر خود از آناتومی جامعه مدرن ادغام کردند. شهرهای زیرزمینیکه با عکس‌ها، عکس‌های فیلم، چاپ، حکاکی، نقاشی، کارتون، نقشه، و طراحی فضاهای شهری واقعی و خیالی به تصویر کشیده شده است، ظهور فضایی بدیع را در وسواس ها و اضطراب های زیرزمینی در فرهنگ شهری قرن نوزدهم. فصل‌های مربوط به متروها، فاضلاب‌ها و گورستان‌های پاریس و لندن، تحلیل مفصلی از این مراکز رقیب مدرنیته شهری ارائه می‌دهند. فصل پایانی تأثیر پایدار این فضاها بر فرهنگ شهری در پایان قرن بیست و یکم را در نظر می‌گیرد.

The underground has been a dominant image of modern life since the late eighteenth century. A site of crisis, fascination, and hidden truth, the underground is a space at once more immediate and more threatening than the ordinary world above. In Subterranean Cities, David L. Pike explores the representation of underground space in the nineteenth and early twentieth centuries, a period during which technology and heavy industry transformed urban life.

The metropolis had long been considered a moral underworld of iniquity and dissolution. As the complex drainage systems, underground railways, utility tunnels, and storage vaults of the modern cityscape superseded the countryside of caverns and mines as the principal location of actual subterranean spaces, ancient and modern converged in a mythic space that was nevertheless rooted in the everyday life of the contemporary city. Writers and artists from Felix Nadar and Charles Baudelaire to Charles Dickens and Alice Meynell, Gustave Doré and Victor Hugo, George Gissing and Emile Zola, and Jules Verne and H. G. Wells integrated images of the urban underworld into their portrayals of the anatomy of modern society.

Illustrated with photographs, movie stills, prints, engravings, paintings, cartoons, maps, and drawings of actual and imagined urban spaces, Subterranean Cities documents the emergence of a novel space in the subterranean obsessions and anxieties within nineteenth-century urban culture. Chapters on the subways, sewers, and cemeteries of Paris and London provide a detailed analysis of these competing centers of urban modernity. A concluding chapter considers the enduring influence of these spaces on urban culture at the turn of the twenty-first century.