Mapping Tokyo in Fiction and Film

نقشه برداری توکیو در داستان و فیلم راه هایی را بررسی می کند که داستان و فیلم اواخر²⁰- و اوایل قرن 21^st- از ژاپن به معنای واقعی و مجازی نقشه توکیو را نشان می دهد. چهار دوجین رمان، داستان و فیلم مورد بحث در اینجا فضای شهری توکیو را توصیف، تعریف و بازتاب می‌دهند. آنها بخشی از جریان متون ژاپنی هستند که به انگلیسی ترجمه می شوند (یا در مورد فیلم، زیرنویس می شوند). انتشار در نسخه‌های حرفه‌ای ترجمه‌شده و زیرنویس‌شده به زبان انگلیسی به اطمینان از دسترسی به خوانندگان عمدتاً انگلیسی زبان این مطالعه کمک می‌کند - و به اعتبار گنجاندن در فهرست‌های ادبیات و فیلم جهانی کمک می‌کند. فرهنگ تثبیت شده نقشه برداری توکیو بسیار بیشتر از دلبستگی عمیق به مکان یا علاقه به نقشه ها به عنوان مصنوع است. مهمتر از همه، این یک واکنش متقابل به احساس ناامنی و قطع ارتباط است - تا جایی که فرآیند نقشه‌برداری به ایجاد حس قابل پیش‌بینی، ثبات و مکان در شهر واقعی و خیالی کمک می‌کند.

Mapping Tokyo in Fiction and Film explores ways that late 20^th- and early 21^st- century fiction and film from Japan literally and figuratively map Tokyo. The four dozen novels, stories, and films discussed here describe, define, and reflect on Tokyo urban space.  They are part of the flow of Japanese-language texts being translated (or, in the case of film, subtitled) into English.  Circulation in professionally translated and subtitled English-language versions helps ensure accessibility to the primarily anglophone readers of this study―and helps validate inclusion in lists of world literature and film.  Tokyo’s well-established culture of mapping signifies much more than a profound attachment to place or an affinity for maps as artifacts.  It is, importantly, a counter-response to feelings of insecurity and disconnection―insofar as the mapping process helps impart a sense of predictability, stability, and placeness in the real and imagined city.