Darkness visible: a Memoir of Madness = Face aux ténèbres: chronique d'une folie

ما به جهنم اعتقاد نداریم، ما قادر به تصور آن نیستیم، و با این حال وجود دارد، ما می‌توانیم ناگهان خود را فراتر از هر بیانی در آنجا پیدا کنیم.
درسی از این باشکوه چنین است. و کتاب کوچک وحشتناک داستان یک افسردگی شدید، همراه با «اضطراب، بی خوابی، طوفان های ویرانگر، وسوسه های خودکشی»، برای اولین بار به ما نشان می دهد که واقعاً این «طوفان تاریکی» چیست. داخلی که می تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد. هر لحظه، اما شاید به‌ویژه نویسندگان یا هنرمندان خاص.
همینگوی، ویرجینیا وولف، رومن گری، پریمو لوی، ون گوگ: فهرست این طعمه‌های تعیین‌شده سایه طولانی خواهد بود. بنابراین، جهنم، مانند درد دانته، دردی که نتیجه ای جز خود ویرانگری ندارد، حالتی از خلسه غیرقابل انتقال که دیگران، حتی روانپزشکان، به آن مشکوک نیستند. با این حال، شفا ممکن است، ما می توانیم دانش جدید را از آن استخراج کنیم. با دقت و شجاعت، رمان نویس بزرگ، ویلیام استایرون، در اینجا خواهش می کند که هم برای درک بهتر ورطه وحشتناک بعدی ما، و هم در برابر ذائقه نیستی که در انتظار همه ماست.

Nous ne croyons pas à l'Enfer, nous sommes incapables de l'imaginer, et pourtant il existe, on peut s'y retrouver brusquement au-delà de toute expression.
Telle est la leçon de ce petit livre magnifique et terrible. Récit d'une dépression grave, avec son cortège "d'angoisses, d'insomnies, de rafales dévastatrices, de tentations de suicide", il nous montre pour la première fois ce qu'est réellement cette " tempête des ténèbres " intérieure qui peut frapper n'importe qui à chaque instant, mais peut-être plus particulièrement certains écrivains, ou artistes.
Hemingway, Virginia Woolf, Romain Gary, Primo Levi, Van Gogh : la liste de ces proies désignées de l'ombre serait longue. Enfer, donc, comme celui de Dante, douleur sans autre issue que celle de l'autodestruction, état de transe incommunicable que ne soupçonnent pas les autres, pas même les psychiatres. Pourtant, la guérison est possible, on peut en tirer une connaissance nouvelle. Avec précision et courage, le grand romancier qu'est William Styron plaide ici à la fois pour une meilleure compréhension de notre prochain abîme dans l'horreur, et contre le goût du néant qui nous guette tous.